کارگردان فیلم های سینمایی «زبان مادری» و «سلام بمبئی» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: در کشور هند بیش از ۲۰ هزار و در کشور چین بیش از ۱۰۰ هزار سالن سینمایی وجود دارد در قیاس با این کشورها با توجه به کثرت جمعیت و وسعت جغرافیایی سینمای ایران نیازمند حداقل ۴ هزار سالن سینما است اما متأسفانه در شرایطی اسفبار و نگران کننده ما تنها نزدیک به ۲۵۰ سالن سینمای فعال داریم.

وی ادامه داد: باعث شرمساری و تأسف است که طی ۴۰ سالی که از پیروزی انقلاب اسلامی می گذرد تعداد سینماهای ما در کشور نصف شده، این اتفاق قطعاً به اهمال کاری و بی تفاوتی مدیران و سیاست گذاران کلان فرهنگی و سینمایی بازمی گردد که دغدغه ای برای بهبود اوضاع و شرایط سینما نداشته اند.

این سینماگر با بیان اینکه برخی پخش کننده ها که صاحب سالن هم هستند تنها به فیلم های خودشان توجه می کنند تصریح کرد: این مسأله نیز یکی از ناراحت کننده ترین اتفاقاتی است که به خصوص طی سال های اخیر به شدت شاهد آن هستیم و بنده معتقدم باید تدبیری از سوی مدیران سینمایی صورت گیرد و با قانون گذاری صحیح و اصولی این قبیل اتفاقات به حداقل ممکن برسد و همه فیلم ها بتوانند به صورت عادلانه و در شرایط یکسان اکران شوند.

محمدپور در همین راستا افزود: از سوی دیگر سینماداران هم همگی به فکر خودشان هستند و سعی می کنند تنها از فیلم هایی که احتمال فروش شان بالاتر از دیگر فیلم ها است حمایت کنند و به همین دلیل دیده شده که بعضاً سانس های برخی فیلم های کم فروش تر را به فیلم های محبوب خود اختصاص می دهند که این اتفاق نیز یک اجحاف در حق فیلمسازان این نوع آثار است.

کارگردان فیلم سینمایی «آنچه مردان درباره زنان نمی دانند» به انتقادات شدید اخیر خود نسبت به اجحاف در حق فیلم جدیدش اشاره کرد و گفت: قطعاً این مسائل تنها به فیلم بنده ضربه نزده و در صورت اصلاح نشدن شرایط از سوی متولیان سینمای کشور در آینده ای نه چندان دور بخش اعظمی از فیلم های دیگر هم دچار این صدمه خواهند شد؛ از این رو من آرزو می کنم مدیران سینمایی در وهله اول به فکر سالن سازی به خصوص در شهرستان های فاقد سینما باشند و در گام بعدی هم تدبیری جدی برای رفع بی عدالتی های فراوان در روند اکران فیلم اتخاذ کنند تا در حق هیچ فیلم و فیلمسازی اجحاف نشود.